Hoewel COVID-19 tegenwoordig wat naar de achtergrond is verdwenen, heb ik een aantal gewoontes uit de Corona-tijd behouden. Zoals mijn dagelijkse ochtendwandeling. Tegenwoordig leidt die toch wel minstens eens per week naar mijn favoriete koffietent. Daar drink ik dan een tas straffe koffie – de enige koffie die ik drink trouwens, meestal drink ik liever thee – en stap vervolgens terug naar huis. En het wonderlijke van het hele verhaal: steeds vaker lijkt het voor te komen, dat mijn preek ontstaat tijdens z
o’n wandeling. Soms al tijdens de koffie, nog vaker op de weg terug. Kennelijk brengt die gang naar de koffietent iets op gang, dat bijvoorbeeld thuis toch moeilijker op gang komt.
Ik vermoed dat het te maken heeft met verandering van omgeving. In combinatie met het heel letterlijk in beweging zijn. Op de een of andere manier maakt dat dingen in mijn hoofd los, het geeft soms een ander perspectief, of het brengt opeens herinneringen boven die een nieuw licht werpen op mijn preek-in-wording. Op weg naar de koffie wordt alles al een beetje los geschud, tijdens de koffie komt er wat meer rust in mijn hoofd, en dan kan het op de terugweg beginnen te borrelen.
Nu blijk ik niet de enige te zijn met deze ervaring. Die wordt bijvoorbeeld gedeeld door Carine van Hee, een artieste die in Hofstade woont. Zij maakt abstracte schilderijen met veel kleur en exposeert daarmee zowel in België als in het buitenland. Over verandering van omgeving als ‘push’ tot creativiteit (en laten we wel wezen, ook het schrijven van een preek is een creatief proces) zegt zij: “Creativiteit én de flexibiliteit van ons denken hangt niet alleen af van een eigenschap die wijzelf al dan niet hebben, maar is absoluut ook afhankelijk van de omgeving waarin we ons bevinden. We hebben nood aan ervaringen die onze vastgeroeste mentale schema’s in de war sturen en onze bovenkamer een flinke por geven.
Als je elke dag van de week op kantoor of in je werkkamer vertoeft, geraak je vlugger vast dan je denkt. Het beste medicijn hiervoor is om jouw omgeving te veranderen. Neem je pc en ga naar het park of die heel erg leuke coffee shop. Verandering van omgeving zal jouw creatieve energie wat extra punch geven.”
Tot zover de heel erg 21e-eeuwse Carine. Maar ook tweeduizend jaar geleden, in de Bijbel, komen we dit besef tegen. Jezus gaat de woestijn in, of een berg op. “Om te bidden”, staat er dan vaak bij. Maar ik denk stiekem ook: om rust in zijn hoofd te krijgen, zijn gedachten los te schudden, tot een nieuw perspectief te komen.
En dan komt er ook nog deze maanden de zomervakantie aan. De periode bij uitstek dat mensen in het hele land van omgeving veranderen. Voor een paar weken, een paar daagjes of zelfs maar voor één dag. Ik zou zeggen: vooral doen! Maar geef jezelf dan ook de kans om rust in je hoofd te krijgen, je gedachten los te schudden en tot een nieuw perspectief te komen. En ook om te bidden natuurlijk….